Ik zal, zoals hij zichzelf noemde, “de zage-vent” citeren: “ ´t Is gewoon een schande hoeveel plastiek ons opgedrongen wordt!” Ik denk dat de zagen in aanbieding waren in de Aldi. In een veel te grote blister van onverwoestbaar sterk plastiek zaten ze per 3 verpakt. En daarvan had hij 6 sets gekocht. Gelukkig had hij ook evenveel blisters met een set vlijmscherpe cutters in diverse maten bij. Daarmee konden we de hardnekkig plastics attaqueren en de nuttige inhoud van hun overbodige ballast bevrijden.

Hij was lovend over het initiatief om nog meer microplastics in ons milieu, de oceanen en onze voedselketen te vermijden. En dus kregen zowel mijn collega actievoer als ik een flink mes cadeau om ook andere klanten te helpen hun plastiek bij de winkel te droppen. En toen hij de afzonderlijk in cellofaan verpakte wafeltjes uit hun keurslijf liet ontsnappen, kregen we er daar ook nog ieder eentje van als ontbijt. De actie was goed begonnen.

We hebben de hele voormiddag eigenlijk geen uitleg moeten geven. Iedereen kent het probleem. Speciaal om het één keer enkele minuten te gebruiken, maken we spullen die honderden jaren tijd trotseren. Waanzin. De plastiek continenten in de oceanen roepen weerzin op. Moeders met kleine kinderen zijn bezorgd om de wereld die ze voor hen achterlaten.

Wat grijzer wordende mannen vertellen dat statiegeld vroeger de norm was. Melk en bier zaten in glazen flessen. Dat werkte prima. Kromgebogen heertjes met een wandelstok, de juffrouw met een steunverband rond haar linker onderarm,… zowat de helft van de klanten deed graag mee aan de actie. In de hoop dat het zou helpen. Achter in de winkel had personeel van Aldi al 2 super grote kartonnen dozen voorzien: voor karton, en voor plastiek.

Toen we rond de middag aansloten bij de actievoerders aan de Colruyt werden we door de winkelveranwoordelijke en de regiomanager vriendelijk uitgenodigd voor een nabespreking. Klasse. Nergens een moment van confrontatie, enkel veel goodwill om positieve veranderingen door te voeren, kaderend in de duurzame visie waaraan al jaren gewerkt wordt. Maar ook de problemen om inzake voedselveiligheid mogelijk aansprakelijk te worden gesteld als eten voor gezondheidsproblemen zou zorgen. En de belofte om vragen terug te koppelen op te volgen en ons per mail op de hoogte te houden.

Als de klanten, het winkelpersoneel en het management een afspiegeling zijn van onze maatschappij en wat er leeft, dan wordt het hoog tijd dat ook onze politiekers eens in die spiegel kijken, en een beleid gaan voeren dat beantwoordt aan wat mensen met gezond verstand wil